پژوهشکدۀ مهرستان در راستای بررسی انتقادی و تولید ادبیات مفهومی در این حوزه، نشست ماهیت و چیستی مسألۀ اجتماعی با تأکید بر حوزۀ زن و خانواده را برگزار نمود.

به گزارش روابط عمومی مرکز احیاء اندیشه و سیرۀ علوی، روز دوشنبه ۱۵ آذرماه، در راستای بررسی انتقادی و تولید ادبیات مفهومی در این حوزه، نشست ماهیت و چیستی مسألۀ اجتماعی با تأکید بر حوزۀ زن و خانواده، به میزبانی پژوهشکدۀ مهرستان و با حضور دکتر محمدتقی کرمی قهی، دانشیار گروه مطالعات زنان دانشگاه علامه طباطبایی، به صورت وبینار برگزار گردید.

دکتر محمد تقی کرمی در این نشست اشاره داشت؛ اساساً مسألۀ اجتماعی در هر دو سطح عینی و ذهنی‌اش، ویژه جامعۀ مدرن است و با افزایش آهنگ تحولات جوامع، مسائل اجتماعی نیز افزایش چشمگیری داشته است. مسألۀ اجتماعی شرایط و رفتاری است که پیامدهایی منفی در سطح گسترده دارد که عدد آن قابل توجه باشد. اما باید در نظر داشت که در تشخیص یک مسألۀ عینی هر چند در سطح گسترده، شرایط و وجه ذهنیِ جامعه در پذیرش مسأله‌بودن آن نیز دارای اهمیت جدی است. آقای جان مشونیس در کتاب مسائل اجتماعی که هوشنگ نائبی ترجمه کرده و انتشارات فرهنگ و هنر به چاپ رسانده است، به ۸ قضیه در مورد مسألۀ اجتماعی اشاره می‌کند که مهمترین آنها عبارت است از: فراگیری (در برابر موردی‌بودن یک عمل)، داشتن دو سویه عینی و ذهنی، تفاوت دیدگاه افراد جامعه نسبت به آن و تغییر در طول زمان.

به اذعان کرمی، «تخاصم گفتمانی» در تمامی مسائل اجتماعی و من جمله مسألۀ زن و خانواده، ام‌المفاسد و ریشۀ اصلی معضلات است که مانع جدی بر سر راه حل مسأله به شمار می‌رود. مهمترین پیامد این تخاصمات همین است که فرصت و نیرو را برای حل مسائل اصلی جامعه از بین می‌برد. برای کاهش این مخاطره، لازم است در عین توجه به آرمان، به اجماع‌گرایی متوسل شد و از حل مسائلی آغاز کرد که تخاصمات گفتمانی بر سر آنها کمتر باشد. برای مثال موضوع «طلاق» یا «استقلال و توانمندی مالی برای ازدواج» و… از موضوعاتی است که تخاصمات بر سر مسألۀ بودگی آن کمتر است. با این اجماع‌گرایی می‌توان گام به گام بر یک موضوع تمرکز داشت و برای حل آن به گفتگو و راهبردپردازی نشست.